Friday, November 27, 2009
HSBC/STAN exposures to UAE, amid Dubai World standstill request by Goldman Sachs
Goldman Sachs Global Investment Research 1
November 26, 2009
Asia Pacific: Banks
HSBC/STAN exposures to UAE, amid Dubai World standstill request
Backdrop
Many investors have asked about HSBC/STAN
exposure to Dubai World (a leading government-linked
property developer/holding company) and itsaffiliates,
amidst Nov 26 press reports of Dubai World’s request
for a creditor standstill agreement on its c.US$59bn debts
(source: Bloomberg).Both HSBC and STAN have declined
to comment on individual firm exposures. However, press
reports (Bloomberg, FT), past descriptions by both banks
of their UAE wholesale banking businesses, and HSBC’s/STAN’s
status as the largest and second largest foreign banks in
the UAE would all suggest some level of exposure to Dubai World
and other similar entities.
Context on likely HSBC, STAN exposures
HSBC had US$15.9bn of loans/advances to the UAE
as at end-June 2009.More specifically, HSBC had
US$3.475bn of real estate and mortgage loan exposure
to the UAE as of the same period, representing 25.9%
and 2.7% of our 2010E net profit and shareholders’ equity
projections for the group.STAN had US$12.3bn of
cross-border loan exposure to the UAE as at end-
June 2009 (and US$7.8bn of locally-booked loans
to the UAE as at YE08).More specifically, STAN had
US$1.674bn of real estate and mortgage loan exposure
to the Middle East/South Asia region as of the same date.
We estimate c.60% of this exposure, or US$1.0bn,
was to the UAE,representing 22.4% and 3.4% of our 2010
E NPAT and shareholders’ equity projections for STAN.
More clarity needed; first stab at worse-case loss estimates
Immediate questions include: how much actual exposure do
HSBC, STAN have to Dubai World and other potentially
similar situations, and what level of ultimate write-downs
may need to be taken, what impact to EPS,BVPS? Key swing
factors: level of continued support from other parts of the UAE,
mode of loan restructuring undertaken by major creditors,
degree of knock-on impacts to other UAE corporates, other
emerging markets.Our first stab at potential worst-case loss
estimates suggest a manageable impact: assuming a 50%
NPL ratio/50% loss given default on commercial real estate loans,
and a 20% NPL ratio/50% loss given default on mortgage loans,
we estimate the potential credit losses to HSBC and STAN at
US$611mn and US$177mn – or 4.6% and 3.9% of 2010E NPAT,
0.5% and 0.6% of 2010E equity.
ANALYTICS
Note we have opted to use 2010E as opposed to 2009E
projections on two premises: that 2010 is a more
normalized year versus 2009, and that clarity on
exposure/needed haircuts is unlikely until 2010.
See Exhibit 2 for a ranking of foreign banks in the UAE by
loans and by deposits, as sourced from the Emirates Banks
Association. Note that HSBC and STAN are the largest and
second largest, by a considerable margin.
HSBC STAN
UAE exposures (no breakout avail for Dubai)
a Total loans and advances, end June 09 1 5,906
Total loans and advances, YE08 1 7,537
Total loans and advances, end June 08 1 6,416
Memo: customer deposits, end June 09 19,284
UAE cross-border exposures (no breakout avail for Dubai)
b End June 09 1 2,357
YE08 1 0,535
End June 08 1 0,949
2010E net profit 13,398 4,489
2010E shareholders equity 128,167 29,121
UAE exposure as % of 2010E NPAT 119% 275%
UAE exposure as % of 2010E equity 12% 42%
On UAE commercial real estate exposures
STAN had US$680mn of commercial real estate loans and US$994mn of mortgage loans
to Middle East/South Asia at end-Jun 09; we estimate c.60% of this combined exposure
(or US$1,004mn) to the UAE, or 22.4% of 2010E NPAT and 3.4% of 2010E equity
HSBC had US$1,755mn of commercial real estate and US$1,720mn of mortgage loan
exposure to the UAE as at end-Jun 09; this US$3.475bn combined exposure
equates to 25.9% of 2010E NPAT and 2.7% of 2010E equity.
Potential credit loss analysis
Commercial real estate exposures 1 ,755 408
Assumed NPL ratio on commercial real estate loans 50% 50%
Assumed loss given default 50% 50%
Potential credit loss on CRE 439 102
Mortgage loan exposures 1720 5 96
Assumed NPL ratio on mortgage loans 20% 25%
Assumed loss given default 50% 50%
Potential credit loss on mortage loans 172 75
Total potential credit losses 611 177
As % of 2010E net profit 4.6% 3.9%
As % of 2010E equity 0.5% 0.6%
Source: Company data, Goldman Sachs Research estimates.
Roy Ramos
+852-2978-0457 roy.ramos@gs.com Goldman Sachs (Asia) L.L.C.
Frederik Thomasen
+44(20)7552-9363 frederik.thomasen@gs.com Goldman Sachs International
Gurpreet Singh Sahi
+852-2978-1287 gurpreet.s.sahi@gs.com Goldman Sachs (Asia) L.L.C.
The Goldman Sachs Group, Inc. does and seeks
to do business with companies covered in its
research reports. As a result, investors should
be aware that the firm may have a conflict of
interest that could affect the objectivity of this report.
Investors should consider this report as only a single
factor in making their investment decision. For Reg AC
certification, see the end of the text. Other important
disclosures follow the Reg AC certification, or go to
www.gs.com/research/hedge.html.
Analysts employed by non-US affiliates are not registered
/qualified as research analysts with FINRA in the U.S.
The Goldman Sachs Group, Inc. Global Investment Research
Dubai World
and supervises a portfolio of businesses and projects for
the Dubai Government across a wide range of industry segments
and projects that promote Dubai as a hub for commerce and
trading. It is chaired by Sultan Ahmed bin Sulayem.
Dubai World was established under a decree ratified
on 2 March 2006 by Sheikh Mohammed bin Rashid Al Maktoum,
Vice President and Prime Minister of UAE and Ruler of Dubai.
He also holds the majority stake in Dubai World.
On 2 July 2006, it was launched as a holding company
with more than 50,000 employees in over 100 cities around
the globe. The companies managed by Dubai World include:
Dubai Ports World, the third largest port operator in the world.
Economic Zones World
Nakheel, known for residential estate development projects
such as the Palm Islands, the Dubai Waterfront, The World
and The Universe Islands.
Dubai Drydocks
Dubai Maritime City
Dubai Multi Commodities Centre
Istithmar World
Kerzner
One & Only
Atlantis
Island Global Yachting
Limitless
Leisurecorp
Inchcape Shipping Services
Tejari
TechnoPark
P&O Maritime
Discovery Gardens
Tamweel
The group has extensive real estate investments
in the United States, the United Kingdom and South Africa.
Dubai World made headlines in March 2008 after
its chairman, Sultan Ahmed bin Sulayem, threatened
to take the fund's money out of Europe.[1]
Dubai World's threats came shortly after the
European Union attempted to lay out "a set of principles
for transparency, predictability and accountability"
for sovereign wealth funds.[2]
With the onset of a global recession, Dubai's real estate market
declined after a six-year boom. On November 25, 2009,
the Dubai government announced that the company "intends
to ask all providers of financing to Dubai World and [its subsidiary]
Nakheel to 'standstill' and extend maturities until at least
30 May 2010". The company will also undergo a restructuring
process with the help of Deloitte consultants. Several months
earlier, Dubai World accounted for a $59-billion debt,
nearly three-quarters of the emirate's US$80-billion debt.[3]
This includes a US$3.5-billion loan which the company
is unable to repay by its December deadline.[4]
In response to the government announced moratorium
of Dubai World's debts, both Moody's and Standard & Poor's
Investors Services heavily downgraded the debt of various
Dubai government-related entities with interests in property,
utilities, commercial operations and commodities trading.
In Moody's case, the downgrade meant that the affected
agencies lost their investment grade status.[5]
Type Investment company (Government-owned)
Founde 2 July 2006
Headquarters Dubai, United Arab Emirates
Area served 30 cities in 12 countries
Industry Diversified Investments
Products Investment
Revenue ▲ 3 billion USD (2008)
Operating income ▲ 800 million USD (2008)
Net income ▲ 200 million USD (2008)
Owner(s) Public
Employees 5000+
Dubai Ports World
Jafza
Nakheel
Dubai Drydocks
Maritime City
Dubai Multi Commodities Centre
Subsidiaries Tamweel
TejariLimitless
Leisurecorp
IstithmarKerzner
One & Only
Atlantis, The Palm
Island Global Yachting
Inchcape Shipping Services
Website www.dubaiworld.ae
Dubai world effect
การเข้าเกณฑ์ ผิดนัดชำระหนี้ของสถาบันจัดอันดับเครดิตของ S&P, Moody ของ Dubai World ซึ่ง
เป็นบริษัทที่บริหารโดยรัฐบาลดูไบ หนิ้สินจำนวน 5.9 หมื่นล้านดอลล์ (โดยบริษัทย่อย Nakheel มี
หนี้สินหุ้นกู้อิสลามทีต้องไถ่ถอน 14 ธค. 3.5 พันล้านดอลล์และวันที่ 13 พค.10 อีก 980 ล้านดอลล์)
ส่งผลกระทบเชิงลบในวงกว้างต่อตลาดตราสารหนี้ ตราสารทุน (FTSE -3.8% Dax-3.25%)และ
ต่อเนื่องไปยังบริษัทที่ลงทุนในตะวันออกกลาง หรือ หลักทรัพย์ที่ถือครองโดยตะวันออกกลาง
รวมถึงผลกระทบข้างเคียงต่อประเทศอืนๆในตะวันออกกลาง โดยผลกระทบอย่างแรกที่เห็นคือ
• แรงขายในหุ้นของสถาบันการเงินที่ส่วนใหญ่เป็นธนาคารในยุโรป ซึ่งปล่อยกู้ร่วมให้กับบริษัท
Dubai World เมื่อ 28 มิย.08 เช่น HSBC Royal bank of Scotland, Lloyds banking group, ING ต่าง
ดิ่งลงวานนี้ รวมถึงราคาหุ้นแบงก์อื่นๆ ในยุโรป ได้แก่ Deutsche bank, Standard Chartered,
Barclays, BNP Paribas, Credit Suisse, Societe Generale
• ราคาหุ้นของบริษัทที่บริษัทอาหรับเข้าไปลงทุน ต่างดิ่งลงแรงวานนี้ นำโดย London Stock
Exchange ซึ่งถือหุ้น 22 เปอร์เซนต์ โดย Borsa Dubai, Porsche (10% by Qatari Investment
Authority), Daimler(9.1% by Abu Dhabi’s Aabar investment) เป็นต้น ทั้งนี้ รัฐบาลดูไบแถลงการณ์
ว่า ต้องการให้เจ้าหนี้ขยายการชำระเงินคืนไปจนถึง 30 พค.2010 เป็นอย่างน้อย สาเหตุของการผิดนัดฯ
เกิดจากการวิกฤติเศรษฐกิจโลก ทำให้ภาคอสังหาฯที่เคยรุ่งเรือง ตกต่ำลง
• สำหรับผลกระทบต่อการค้าไทยกรณีที่มีปัญหารุนแรง สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์มีความสำคัญต่อการ
ส่งออกสินค้าไทยในกลุ่มตะวันออกลาง 15 ประเทศ สูงเป็นลำดับที่ 1 ในปี 2550 มีสัดส่วนการส่งออกไป
ตะวันออกกลางสูงถึงร้อยละ 28.6 สินค้าที่ไทยส่งออกไปสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ ตามลำดับความสำคัญ
ได้แก่ รถยนต์และอะไหล่ยานยนต์ เครื่องปรับอากาศและชิ้นส่วน อัญมณีและเครื่องประดับ เหล็กและ
เหล็กกล้า วิทยุ/โทรทัศน์ เครื่องคอมพิวเตอร์ ผ้าผืน เม็ดพลาสติกเคมีภัณฑ์ เครื่องจักร ฯลฯ สินค้าอาหาร
ที่นำเข้าจากไทยตามลำดับความสำคัญ ได้แก่ข้าว น้ำตาล ผลไม้กระป๋อง เครื่องดื่มผลไม้สด และตาก
แห้ง ผลิตภัณฑ์จากข้าวสาลีอาหารทะเลแช่เย็นแช่แข็ง ผักสดแช่เย็นแช่เข็งผลิตภัณฑ์จากมันสำปะหลังกุ้ง
แช่เย็นแช่แข็ง ไก่ต้มสุก ฯลฯ เป็นมูลค่ารวม 109ล้านเหรียญสหรัฐฯ หรือมีสัดส่วนของการส่งออกสินค้า
อาหารไปสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ 5%
• คาดว่าจะมีผลต่อตลาดหุ้นไทยจำกัด (ไม่เหมือนกรณีสถาบันการเงินสหรัฐฯล้ม) CNS คาดว่า
สถาบันการเงินที่มีการลงทุนในดูไบน่าu3592 .ะมีการเตรียมความพร้อมแล้วระดับหนึ่ง พิจารณาจาก NPL
Coverage ของสถาบันการเงินใน UAE ที่ Nomura ศึกษาพบว่า ปี2008 มีการตั้งสำรองเตรียมไว้สูงกว่า
181.75% เพิ่มขึ้นจากปี 2007 ที่125.5% (จากเฉลี่ย 4 แบงก์) และ Nomura มีมุมมองที่เป็นกลาง-ลบต่อ
กลุ่มธนาคารฯใน UAE ไปถึงปี 2010F
• ผลกระทบต่อหุ้นที่เชื่อมโยง 1.กลุ่มที่มีการถือหุ้นผ่านกลุ่มทุนในตะวันออกกลางได้แก่ RAIMON (ถือ
โดย Istithmar Hotels FZE บริษัทเพื่อการลงทุนของ ดูไบ เวิรลด์) (15%), PAE (15%), PDI (34.18%)
และ BH (6%) 2. กิจการที่อยู่ระหว่างการเจรจาร่วมลงทุนกับดูไบ ได้แก่ ASCON 3. กลุ่มรับเหมาที่มี
กิจการร่วมค้า มีเพียง ITD ซึ่งประกอบธุรกิจรับเหมาก่อสร้างในสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ จำนวน 2 บริษัท
ได้แก่ i) ITD-NWR โดย ITD ถือหุ้นในสัดส่วน 60% และ ii) QINA Contracting โดย ITD ถือหุ้นใน
สัดส่วน 24% และ NWR 20% โดยกิจการร่วมค้า ITD-NWR รับเหมาก่อสร้างโครงการ The Palm
Laguna ในประเทศสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ โดยในปี 2008 ITD ได้บันทึกรายได้ที่ยังไม่ได้เรียกชำระจาก
โครงการดังกล่าวในงบกำไรขาดทุนแล้วจำนวน 278 ล้านบาท โดยโครงการนี้ก่อสร้างแล้วเสร็จแล้วในปี
08 ส่วนกิจการร่วมค้าที่ 2 ซึ่งเป็นบริษัทจัดตั้งใหม่ในปี 09 เรายังไม่มีข้อมูลว่าเริ่มมีการก่อสร้างโครงการ
ใดๆ หรือไม่
27 November 2009
Analyst
Wikij Tirawannarat
Analyst Registration .No 18251
0-2638-5774, 0-2287-6774
Wikij Tirawannarat @th.nomura.com
Monday, November 9, 2009
รายชื่อบริษัทที่ลงทุนในกัมพูชา
ข้อมูลจากหนังสือพิมพ์มติชน
Friday, November 06, 2009
จากข้อมูลสำนักงานส่งเสริมการค้าในต่างประเทศ กระทรวงพาณิชย์
ณ กรุงพนมเปญ มีโครงการ ที่นักธุรกิจไทยถือหุ้นและได้รับการส่งเสริม
การลงทุนตั้งแต่ 1 สิงหาคม 2537 ถึง 30 มิถุนายน 2552 รวม 81 โครงการ
มูลค่ารวม 362.35 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (ประมาณ 1.2 หมื่นล้านบาท
อัตราแลกเปลี่ยนประมาณ 33 บาทต่อดอลลาร์) เป็นเงินลงทุนเฉพาะ
ในส่วนของนักธุรกิจไทย 226.59 ล้านดอลลาร์สหรัฐ หรือร้อยละ 62.53
ของโครงการ ประกอบด้วย
1.สถานีวิทยุและสถานีโทรทัศน์ ช่อง 3 ในนามบริษัท K.C.S Cambodia
2.สถานีวิทยุและสถานีโทรทัศน์ ช่อง 5 ลงทุนร่วมระหว่างกลุ่มกันตนา
และกลุ่มบริษัทไทยนครพัฒนา ในนามบริษัท Mica Media
3.โรงงานจำหน่ายก๊าซ LPG จำนวน 2 โครงการ คือ
บริษัท Khmer Unique Gas และ World Gas
4.บริษัทรับเหมาก่อสร้างนพวงศ์
5.โรงแรมจำนวน 8 แห่ง คือ Inter Continental ในนามบริษัท Regency,
โรงแรม Royal Angkor ใน จ. เสียมราฐ ของกลุ่มบริษัทไทยนครพัฒนา,
โรงแรม Imperial Angkor Palace ใน จ. เสียมราฐ ของกลุ่มบริษัท ทีซีซี
ของนายเจริญ สิริวัฒนภักดี, โรงแรม Phokeethra Resort & Spa
(Cambodia) ในกรุงพนมเปญ ของกลุ่มบริษัทไทยนครพัฒนา, โรงแรมของ
บริษัท V&V ของกลุ่มบริษัทไทยนครพัฒนา เพื่อสร้างโรงแรมและ
สนามกอล์ฟในกรุงพนมเปญ, โรงแรมในอำเภอปอยเปต จ. บันเตียเมียนเจย
ได้แก่โรงแรม Poi Pet International Club, โรงแรม Star Vegas Resort
& Club และโรงแรม Angkor Plaza
6.โรงพยาบาลจำนวน 1 โครงการ ลงทุนโดยโรงพยาบาลกรุงเทพ
ในนาม Royal Angkor International Hospital ใน จ.เสียมเรียบ และ
Royal Rattanak ในกรุงพนมเปญ เปิดให้บริการแล้ว และกำลังก่อสร้างอาคาร
โรงพยาบาลแห่งใหม่ อีก 1 แห่ง ในกรุงพนมเปญขนาด 250 เตียง คาดว่า
จะสามารถเปิดให้บริการได้ในปี 2553
7.การลงทุนของบริษัทซีเมนต์ไทย จำกัด และบริษัทในเครือ
รวม 5 โครงการ ได้แก่ โรงงานปูนซีเมนต์ Kampot Cement
(K. Cement Brand) ในจังหวัดกัมปอต (ลำดับที่ 60)
โรงงานผลิตซีเมนต์ผสมสำเร็จรูป (Mixed Cement Plant ลำดับที่ 57)
โรงงานผลิตซีเมนต์บล๊อค CPAC Monier (ลำดับที่ 58)
การปลูกยูคาลิปตัสเพื่อทำกระดาษในนามบริษัท CPAC Agro Industry
(ลำดับที่ 59) และบริษัท CPAC Monier เพื่อผลิตกระเบื้องมุงหลังคา
8.การให้บริการโทรคมนาคม จำนวน 1 โครงการ คือ Cambodia Shinawatra
ปัจจุบันเปลี่ยนชื่อเป็น Mfone ให้บริการคลื่นโทรศัพท์ไร้สายแบบ
Fixed Phone และ Mobile Phone
10.โรงงานพลาสติค จำนวน 3 โรงงาน ได้แก่ โรงงาน Phnom Penh Supply
ผลิตขวดน้ำดื่ม ถุงพลาสติค Modern Plastic Packaging (MPP ลำดับที่ 23)
และโรงงาน Modern Development
11.โรงงานผลิตน้ำดื่มยี่ห้อ LYYON ของกลุ่มบริษัทไทยนครพัฒนา
ในนามบริษัท Cambodia Development
12.โครงการปลูกอ้อยบนพื้นที่สัมปทานจำนวน 6 โครงการ
ได้แก่ของกลุ่มบริษัทน้ำตาลขอนแก่นในนามบริษัท Koh Kong Plantation,
Koh Kong Sugar Industry ของกลุ่มบริษัท ทีซีซี ได้แก่ MRT-TCC Sugar
Investment, ของกลุ่มบริษัทน้ำตาลมิตรผล ได้แก่ (Cambodia) Cane
and Sugar Valley, Angkor Sugar และ Tonle Sugar Cane
13.โครงการเลี้ยงสัตว์และปลูกพืชไร่ของกลุ่มบริษัทในเครือเจริญโภคภัณฑ์
ในนาม C.P. (Cambodia)
14.การลงทุนของบริษัทสามารถเทเลคอม จำนวน 3 โครงการ
ได้แก่ การให้บริการวิทยุการบินในนาม Cambodia Air Traffic Service
การสร้างโรงงานไฟฟ้า Kampot Power Plant เพื่อขายไฟให้แก่โรงงาน
กัมปอตซีเมนต์ และโครงการพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ จ.เสียมเรียบ
จำนวน 4 โครงการ ในนาม Suvannaphum Investment
16.โรงงานผลิตเสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่มของกลุ่มบริษัทบางกอกการ์เมนต์
ในนามบริษัท Baxter Brenton (Cambodia) Clothing Manufacturing
17.โรงงานผลิตรองเท้า 2 โครงการ คือ Dance Supply (Cambodia)
และ Cambo Shoes
Friday, November 6, 2009
การขึ้นเครื่องหมายต่างๆ ในระบบการซื้อขายหุ้น
หุ้นของเราจึงหยุดการซื้อขาย หรือ เมื่อมีสัญลักษณ์ต่างๆ
มาติดข้าง ตัวหุ้นของเรา ก็ทำให้ราคาหุ้นเปลี่ยนแปลง
อย่างรวดเร็ว ซึ่งบางที ก็ทำให้หุ้นขึ้น และบางครั้งก็ทำให้หุ้นลง
ดังนั้นเราควรเข้าใจความหมาย ว่าสัญลักษณ์ตัว อักษรย่อต่างๆ
นั้นหมายถึง อะไร และจะมีผลอย่างไร บ้าง ซึ่งตลาดหลักทรัพย์
ได้ กำหนดการขึ้นเครื่องหมายต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการซื้อขาย
เพื่อแจ้งให้นักลงทุนทราบ ดังนี้
H : Trading Halt
เป็นเครื่องหมาย แสดงการห้ามซื้อขายหลักทรัพย์ จดทะเบียน
เป็นการชั่วคราว โดยแต่ละครั้ง มีระยะเวลาไม่เกินกว่าหนึ่งรอบ
การซื้อขาย ซึ่งตลาดหลักทรัพย์ มีหลักเกณฑ์ในการขึ้น
เครื่องหมาย H ดังนี้
1.มีข้อมูลหรือข่าวสาร ที่สำคัญ ที่อาจมีผลกระทบต่อ
สิทธิประโยชน์ ของผู้ถือหลักทรัพย์ หรือต่อการตัดสินใจ
ในการลงทุน หรือต่อการเปลี่ยนแปลง ในราคาของหลักทรัพย์
ซึ่งตลาดหลักทรัพย์ ยังไม่ได้รับรายงานจากบริษัท และอยู่ใน
ระหว่างการสอบถามข้อ เท็จจริง และรอคำชี้แจงจากบริษัท
และตลาดหลักทรัพย์เห็นว่าบริษัทสามารถชี้แจงได้ในทันที
2.ภาวะการซื้อขายหลักทรัพย์ ของบริษัทใดบริษัทหนึ่ง
น่าสงสัยว่า จะมีผู้ลงทุนบางกลุ่ม ทราบข้อมูล หรือข่าวสาร
ที่สำคัญ และอยู่ในระหว่างการสอบถามข้อเท็จจริงจากบริษัท
และตลาดหลักทรัพย์เห็นว่าบริษัทสามารถชี้แจงได้ทันที
3.บริษัท ร้องขอให้ตลาดหลักทรัพย์ สั่งห้ามการซื้อขาย
หลักทรัพย์ของตนเป็นการชั่วคราว เนื่องจากบริษัทอยู่ในระหว่าง
รอการเปิดเผยข้อมูล หรือข่าวสารที่สำคัญ และตลาด หลักทรัพย์
เห็นว่าบริษัทสามารถชี้แจงได้ในทันที
4.มีเหตุอื่นใด ที่อาจมีผลกระทบ อย่างร้ายแรง
ต่อการซื้อขายหลักทรัพย์นั้น
SP : Trading Suspension
เป็นเครื่องหมาย แสดงการห้ามซื้อขายหลักทรัพย์จดทะเบียน
เป็นการชั่วคราว โดยแต่ละครั้ง มีระยะเวลาเกินกว่าหนึ่งรอบ
การซื้อขาย ซึ่งตลาดหลักทรัพย์ มีหลักเกณฑ์ในการขึ้น
เครื่องหมาย SP ดังนี้
1.เมื่อเกิดกรณีเช่นเดียวกับข้อ 1 ถึง 3 ของการขึ้นเครื่องหมาย H
และตลาด หลักทรัพย์ เห็นว่า บริษัท ไม่สามารถชี้แจงหรือเปิดเผย
ข้อมูลได้ในทันที
2.บริษัทฝ่าฝืน หรือละเลย ไม่ปฏิบัติตามฎหมายว่าด้วยหลักทรัพย์
และตลาดลักทรัพย์ ข้อบังคับ ระเบียบ ประกาศ คำสั่ง มติคณะกรรมการ
ข้อตกลง ตลอดจนหนังสือเวียน ที่ตลาดหลักทรัพย์กำหนดให้บริษัทปฏิบัติตาม
3.บริษัท ไม่นำส่งงบการเงิน ให้ตลาดหลักทรัพย์ภายใน 5 วัน
นับแต่วันที่ตลาดลักทรัพย์ขึ้น เครื่องหมาย NP ไว้บนกระดานของหลักทรัพย์
4.บริษัทนำส่งงบการเงินล่าช้าติดต่อกัน 3 ครั้ง
5.หลักทรัพย์ อยู่ระหว่างการพิจารณาเพิกถอน หรืออยู่ระหว่าง
การปรับปรุงสถานภาพเพื่อให้ พ้นข่ายการถูกเพิกถอน
6.หลักทรัพย์ จะครบกำหนดเวลา ในการไถ่ถอนหรือ
การแปลงสภาพหรือการใช้สิทธิหรือ การขายคืน
7.
มีเหตุการณ์ที่อาจส่งผลกระทบร้ายแรงต่อการซื้อขายหลักทรัพย์
NP : Notice Pending
บริษัทจดทะเบียน มีข้อมูล ที่ต้องรายงาน และตลาดหลักทรัพย์
อยู่ระหว่างรอข้อมูลจากบริษัท
NR : Notice Received
ตลาดหลักทรัพย์ ได้รับการชี้แจงข้อมูล จากบริษัทจดทะเบียน
ที่ได้มีการ Pending (NP) ไว้แล้วและจะขึ้นเครื่องหมาย NR
เป็นเวลา 1 วัน
NC : Non-Compliance
หลักทรัพย์ของบริษัทจดทะเบียนที่เข้าข่ายอาจถูกเพิกถอน
CM : Call Market
บริษัทจดทะเบียน ที่มีการกระจาย การถือหุ้นไม่ครบถ้วน
ตามข้อกำหนดของตลาดหลักทรัพย์ว่าด้วย การดำรงสถานะ
เป็นบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ และตลาดหลักทรัพย์
กำหนดให้ หุ้นสามัญ ของบริษัทดังกล่าว ทำการซื้อขาย
ด้วยวิธีการ Call Market
ST : Stabilization
หุ้นของบริษัทจดทะเบียนที่มีการซื้อหุ้นเพื่อส่งมอบหุ้นที่จัดสรรเกิน
แหล่งข้อมูล จาก ตลาดหลักทรัพย์ แห่งประเทศไทย
Dollar Index ตอนที่ 3 / แนวโน้มของค่าเงินดอลลาร์ในอนาคต
โดยสรุปภาพรวม จะเห็นว่า แนวโน้มของค่าเงินสกุลดอลลาร์
ในระยะยาว ยังคงเป็นการอ่อนค่าต่อเนื่อง ดังจะเห็นได้จากกราฟ
ของ Dollar Index ในระดับ Month ได้ปรับตัวลงเกิดสัญญาณ
Bearish Signal จาก MACD ซึ่งจะเห็นได้ว่า ในอดีตที่ผ่านมา
จะทำให้เกิดการอ่อนตัวต่อเนื่องเป็นปีๆ เลยทีเดียว ได้แก่ปี 2002
และปี 2006 ที่ค่าของ MACD ต่ำกว่าเส้นศูนย์ ที่บ่งบอกถึง
แนวโน้มที่เป็นขาลง
โดยปัจจุบัน พี่งเกิดสัญญาณมาได้ เพียงสองเดือนเท่านั้น คือ Sep’09
และ Oct’09 ซึ่งหากมอง ในมุมปัจจัยพื้นฐาน ก็ยังคงเห็นว่าแนวโน้ม
ค่าเงินดอลลาร์สหรัฐ ก็ยังคงเป็นการอ่อนค่าต่อเนื่อง เพื่อต้องการ
กระตุ้นเศรษฐกิจสหรัฐ ด้วยการส่งออก และแนวโน้มของอัตราดอกเบี้ย
ที่จะยังคงสภาพไปอย่างน้อยอีก 6เดือน ถึงช่วง Q2 ของ2010
ดังนั้น เมื่อสรุปจากมุมมอง ที่กล่าวมาแล้ว การถือครองสินทรัพย์
เงินสกุลดอลลาร์ควรจะเป็นสิ่งที่ควรหลีกเลี่ยง
ส่วนสินทรัพย์ ที่จะได้ประโยชน์อย่างมากเลย คือทองคำ
เพราะดูเหมือน จะเป็นสินค้า ที่มีความสัมพันธ์ตรงกันข้าม
กับดอลลาร์มากที่สุด และเหตุนี้เอง ก็จะเป็นปัจจัยหนึ่ง
ที่ ทำให้เราได้เห็นว่า แนวโน้ม ของนักลงทุนทั่วโลก
พยายามที่จะกระจายสินทรัพย์ต่างๆ ออกมา เพื่อมาลงทุน
ในภูมิภาค ที่น่าจะมีเศรษฐกิจ และค่าเงิน แข็งแรงกว่า
สหรัฐอเมริกา จึงทำให้เราเห็นได้ว่า ณ ปัจจุบันยังคงมีเม็ดเงิน
ลงทุนจำนวนมาก ที่ยังเข้าลงทุนในภูมิภาคเอเซีย ทั้งใน
ตลาดอสังหาริมทรัพย์ ตลาดการเงิน หรือ ในตลาดหุ้นเองก็ตาม
ซึ่งจะเห็นได้ว่า ในช่วงเกิดวิกฤติ จะมีหลายกองทุนต่างชาติ
ที่เสียหายและขนเงินกลับอเมริกา โดยขายสินทรัพย์ทุกอย่างออกมา
แล้วถือเป็นเงินสดจำนวนมาก หรือถืออยู่ในรูปพันธบัตรของอเมริกา
แต่ ณ ปัจจุบัน สภาวะเงินลงทุน ล้นระบบเพราะดอกเบี้ยตลาดโลก
อยู่ในระดับที่ต่ำมาก ส่งผลให้ตราสารหนี้ ใน ปัจจุบันมีผลตอบแทน
ที่อยู่ในระดับต่ำมากเช่นกัน
จึงทำให้เกิดปริมาณเงินลงทุน ไหลกลับมาลงทุนในเอเซีย
หรือตราสารอื่นๆ นอกจากตราสารหนี้อีกครั้ง เช่นหุ้นหรืออสังหาริมทรัพย์
ดังนั้น หากค่าเงินดอลลาร์ยังคงมีการอ่อนตัว การถือสินทรัพย์ที่เป็น
รูปสกุลอื่นๆ หรือกระจายไป ในสินทรัพย์ ที่ไม่ใช่เงินสกุลดอลลาร์
น่าจะเป็นทางออกที่ดี ในปี 2010 แน่ แน่…
ขอขอบคุณ :
http://www.investorchart.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=538772067&Ntype=4
Dollar Index ตอนที่ 2 / ความสำคัญของค่าเงินดอลลาร์
ซึ่ง ณ ปัจจุบันจะเห็นได้ว่า Dollar Index นั้นเป็นดัชนีสำคัญ
ในการบอกถึงแนวโน้มการลงทุนในสินทรัพย์ต่างๆดังนี้
1.ทิศทางค่าเงินดอลลาร์ต่อสกุลเงินต่างๆ เช่น ไทยบาทต่อดอลลาร์ ,
เยนต่อดอลลาร์ , ปอนด์ ต่อดอลลาร์ หรือ ยูโรต่อดอลลาร์
ซึ่งหมายความว่า หาก Dollar index มีการอ่อนค่าลง ก็จะส่งผล
ถึงแนวโน้มของเงินสกุลต่างๆ ว่ามีโอกาสที่จะแข็งค่าต่อดอลลาร์
แต่อย่างไรก็ดี การที่ค่าเงินสกุลต่าง จะแข็งค่าต่อเงินสกุลดอลลาร์
อาจมีอัตราส่วนที่ไม่เท่ากัน ขึ้นอยู่กับ สภาวะเศรษฐกิจ การเมือง
ความเชื่อมั่น และ Demand & Supply ของเงินสกุลนั้น
ว่ามีมากน้อยอย่างไร
2.กระแสเงิน (Fund Flow) ที่มักจะเข้าไปลงทุนในประเทศ
ที่มีค่าเงินแข็งกว่าเงินสกุลดอลลาร์ ซึ่งจะเข้าทั้งในตลาดตราสารเงิน
และตลาดทุน โดยจะเห็นว่าส่วนใหญ่ที่ผ่านมาเมื่อเงินบาทไทย
มีแนวโน้มที่จะแข็งค่า ก็มักจะมีเงินลงทุนจากต่างประเทศเข้ามาซื้อหุ้น
จำนวนมาก จึงทำให้ปริมาณการซื้อขายของนักลงทุนต่างชาติ
ดูจะเป็นสัดส่วนเดียวกับเงินบาทที่แข็งค่า คือต่างชาติมักจะซื้อหุ้น
เมื่อเห็นว่าเงินบาท มีแนวโน้มแข็งค่า และจะขายเมื่อเงินบาท
มีแนวโน้มอ่อนค่าดังตัวอย่างในรูป
แต่อย่างไรก็ดีจะเห็นว่า ในปี 2008 เกิดการขายของนักลงทุนต่างชาติ
ในขณะที่ค่าเงินบาทแข็งค่า ก็เป็นได้ เนื่องจากเกิดวิกฤติการณ์
ซับไพร์ม ที่ทำให้เงินลงทุนสินทรัพย์ทั่วโลกถูกเทขาย เพื่อนำเงิน
กลับมาอุ้มวิกฤติ ในประเทศอเมริกา
3.ราคาทองคำ เนื่องจากเงินสกุลดอลลาร์ เปรียบเสมือน
เงินสกุลหลัก ในการลงทุนในสินทรัพย์ต่างๆ ซึ่งหากค่าเงินดอลลาร์
มีแนวโน้มที่จะอ่อนค่าลงไป ก็จะทำให้เงินดอลลาร์ถูกแปลงสภาพ
เป็นสินทรัพย์อื่นๆ ที่มีแนวโน้มแข็งค่าขึ้น เมื่อเทียบกับดอลลาร์
ดังเช่นทองคำเป็นต้น โดยในอดีตที่ผ่านมา ทองคำเปรียบเสมือน
เงินสดสกุลหนึ่ง ที่มีสภาพคล่อง และสามารถใช้เป็นสินทรัพย์
ที่ป้องกันเงินเฟ้อได้ดี ดังนั้นความสัมพันธ์ระหว่างทองคำและดอลลาร์
มักจะมีความสัมพันธ์แบบผกผันคือ หากดอลลาร์อ่อน ทองคำจะปรับตัวสูงขึ้น
และหากดอลลาร์แข็ง ทองคำจะปรับตัวลดลง
4.ราคาน้ำมัน ความสัมพันธ์ของราคาน้ำมัน มักจะเป็นสัดส่วนผกผัน
กับดัชนีค่าเงินดอลลาร์ กล่าวคือ ราคาน้ำมัน มักปรับตัวสูงขึ้น
เมื่อค่าเงินดอลลาร์มีการอ่อน
โดยปัจจัยที่ 1 คือ เงินสกุลดอลลาร์ เปรียบเสมือนสกุลหลัก
ในการแลกเปลี่ยนซื้อขายสินค้าที่มีอยู่ทั่วโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
บรรดาสินค้าโภคภัณฑ์ต่างๆ เช่น น้ำมัน ทองคำ เหล็ก ธัญพืช
ต่างใช้เงินสกุลดอลลาร์สหรัฐ ในการแลกเปลี่ยนซื้อขาย จึงทำให้
ประเทศคู่ค้าต่าง ๆ ต้องการที่จะขายสินค้าในมูลค่าทางการเงินเท่าเดิม
(คือยังได้เงินดอลลาร์มาซื้อสินค้าอย่างอื่นในปริมาณหรือขนาดเท่าเดิม)
แต่หาก ค่าเงินดอลลาร์อ่อน ก็หมายถึงอำนาจซื้อของเงินดอลลาร์
ลดน้อยลง จึงทำให้ผู้ขายสินค้าเหล่านี้ ปรับราคาให้สูงขึ้นเพื่ม
มาชดเชยมูลค่าดอลลาร์ที่ขาดหายไป
ปัจจัยที่ 2 อาจเกิดสภาวะการเก็งกำไร เข้าถือครองใน
สินทรัพย์ โภคภัณฑ์ (commodities) มากขึ้นเมื่อ
ค่าเงินดอลลาร์มีแนวโน้มที่จะอ่อนค่า เพราะผู้ลงทุนทุกคน
ต่างมุ่งหวัง ที่จะถือสินทรัพย์ ที่มีแนวโน้มแข็งค่ามากกว่าอ่อนค่า
เพื่อรักษามูลค่าสินทรัพย์รวมที่ได้ลงทุนไว้ ดังนั้น เมื่อแนวโน้ม
ค่าเงินดอลลาร์อ่อนก็จะส่งผลให้ราคา Commodities ปรับตัวสูงขึ้น
ขอขอบคุณ :
http://www.investorchart.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=538772066&Ntype=2
Dollar Index ตอนที่ 1 / Dollar index คืออะไร
Dollar Index นับเป็นเครื่องมือสำคัญทางการเงินอันหนึ่ง
ที่มักจะ เป็นตัวบ่งบอก ถึงแนวโน้มการลงทุน หรือกระแส
เงินลงทุน ที่จะเคลื่อนที่ ไปมา ระหว่างสินทรัพย์ต่างๆ
ซึ่งจะเห็นได้ว่า ณ ปัจจุบันนักวิเคราะห์ทั่วโลก ต่างหยิบยก
ถึงแนวโน้มการอ่อนค่าของเงินสกุลดอลลาร์มาเป็นตัวกำหนด
กลยุทธ์ การลงทุนในสินทรัพย์ต่างๆ อย่างที่เราเห็นกันในวันนี้
อย่างมากมายแต่ทั้งนี้ ก่อนที่จะมาดูถึงความสำคัญของดัชนี
ค่าเงินดอลลาร์ คงต้องมาทำความเข้าใจกันก่อนว่า
การคำนวณดัชนีนี้ มีที่มาอย่างไร
Dollar Index คือ ดัชนีที่วัดมูลค่าของเงินดอลลาร์สหรัฐ
ในระบบตระกร้าเงินที่เป็นการเฉลี่ยน้ำหนักเงินสกุลต่างๆ
6สกุลหลัก ได้แก่
• Euro (EUR), 57.6% weight
• Japanese yen (JPY), 13.6% weight
• Pound sterling (GBP), 11.9% weight
• Canadian dollar (CAD), 9.1% weight
• Swedish krona (SEK), 4.2% weight and
• Swiss franc (CHF) 3.6% weight.
ซึ่งหมายความว่า เงินแต่ละสกุล จะมีน้ำหนักในตระกร้าเงิน
ไม่เท่ากันขึ้นอยู่กับสัดส่วนน้ำหนัก ที่แจ้งมาดังกล่าว
แต่อย่างไรก็ดี จะเห็นว่าเงิน ที่มีผลต่อค่าเงินดอลลาร์ มากที่สุด
คือ ยูโร เพราะมีสัดส่วนในตระกร้าเงิน 57.6% และรองลงมา
คือเยน ญี่ปุ่นและ ปอนด์ อังกฤษ ตามลำดับ
โดยทั้งนี้ จะเห็นว่าตระกร้าเงินดอลลาร์ มีความผูกผันกับค่าเงิน
ถึง 6 สกุลหลัก แต่มีความผูกผันถึง 20 เนื่องจากกลุ่มประเทศยุโรป
ที่ใช้เงินสกุลยูโรมีถึง 15ประเทศ
ดัชนีนี้ ได้มีการเริ่มต้นคำนวณมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1973
ที่ดัชนี 100 ซึ่งเคยปรับตัวขึ้นสูงสุดราว 160 และต่ำสุดที่ 70.698
ในวันที่ 16 มี.ค. 2008 ซึ่งทั้งนี้ดัชนีนี้ ได้มีการซื้อขาย
ในตลาด IntercontinentalExchange ที่นิวยอร์ค
โดยจะเริ่มทำการซื้อขายตั้งแต่ เย็นวันอาทิตย์ (16.00 น.เวลานิวยอร์ค)
ตลอด24ชั่วโมงถึงวันศุกร์เย็น (16.00 น. นิวยอร์ค)
โดยสูตรการคำนวนมีดังนี้
USDX = 50.14348112 × EURUSD^(-0.576) × USDJPY^(0.136)
× GBPUSD^(-0.119) × USDCAD^(0.091) × USDSEK^(0.042)
× USDCHF^(0.036)
ขอขอบคุณ :
http://www.investorchart.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=538772063&Ntype=4
Thursday, November 5, 2009
นิทานของบริษัทหลักทรัพย์
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีกิจการซื้อขายหุ้นเกิดขึ้น
จำความได้ว่ามีการจัดเก็บค่านายหน้าซื้อขายหุ้น
(ค่าคอมมิชชัน) ที่ 0.50% ต่อหนึ่งรายการ
ในสมัยนั้นเหล่าบริษัทนายหน้าซื้อขายหลักทรัพย์ (โบรกเกอร์)
ต้องมีใบอนุญาต และซื้อที่นั่ง (Seat) จากตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย(ตลท.)
...ว่ากันว่าความเป็นสมาชิกของ ตลท. ตอนหลังมีการประมูล
สูงถึง 300 ล้านบาทต่อใบ และมีจำนวนโบรกเกอร์สูงถึง 50ราย
ครั้งนั้นการซื้อขายหุ้นยังเป็นแบบมือ (Manual)
มีกระดานไว้ให้เคาะ ตกลงซื้อขาย ยังไม่มีระบบคอมพิวเตอร์
จำนวนหุ้นก็มีอยู่ราว 100 กว่าตัว และหมวดหมู่ก็มั่วๆ กันอยู่
ที่เห็นมีหมวดเด่นๆ คือ ธนาคารเงินทุนหลักทรัพย์ ส่วนก่อสร้าง
กลุ่มที่ดินยังไม่มี และการซื้อขายหุ้นแค่ภาคเช้า
หลังการลดค่าเงินบาท 14.8% ในปี 2527 เริ่มต้นเศรษฐกิจเติบโต
ของไทยแบบส่งออกนำ ส่งผลให้ผลดำเนินงานของบริษัทจดทะเบียน (บจ.)
เติบโตอย่างก้าวกระโดด ดัชนีตลาดหุ้น (Set) ขึ้นจุดสูงสุดในปี 2533
ที่ 1,143.78 จุด และก็เกิดวิกฤตตลาดหุ้นไทยครั้งที่ 1 เนื่องจากอิรักบุกคูเวต
ดัชนีตกต่ำสุดที่ 536.74 จุด ในปีเดียวกัน พื้นฐาน Set ยังคงแกร่ง
บจ.ยังคงมีการขยายงานมหาศาลลงทุนเกินขนาด ส่งผลอัตราดอกเบี้ย
เงินฝากสูงถึงระดับ 14-18% ต่อปี ในปลายปี 2536 เงินทุนต่างชาติไหลเข้า
ผลักดัชนี Set ขึ้นสูงสุดตลอดกาลที่ 1,789.16 จุดในวันทำการแรกของปี 2537
ในปี 2540 เกิดวิกฤตการเงิน ค่าเงินบาทลอยตัว
ในวันที่ 2 ก.ค. 2540 และในเดือนก.ย.ปี 2551
เกิดวิกฤตการเงินสหรัฐอเมริกา ส่งผลต่อตลาดหุ้นทั่วโลก
ถือเป็นวิกฤตตลาดหุ้นไทยครั้งที่ 3
การเปิดเสรีค่าคอมมิชชั่นครั้งแรกในปี 2544
จะเห็นได้ว่าในปี 2543 นั้นยังจัดเก็บค่าคอมมิชชันที่ 0.50%
ไม่ทราบว่าไปตกลงกันท่าไหน จึงเปิดเสรีในวันที่
1 ต.ค. 2544–13 ม.ค. 2545 โดยคิดค่าคอมมิชชันเฉลี่ยอยู่ที่ 0.14%
ปรากฏโบรกเกอร์ขาดทุนกันทั่วหน้า ในต้นปี 2545 จึงมาคุยกันใหม่
ตกลงใช้ค่าคอมมิชชันที่ 0.25% มาจนทุกวันนี้
การทำเน็ตเซตเทิลเมนต์ (Net Settlement) ก่อนหน้านั้น
การซื้อขายหุ้นต้องชำระเงินภายในวันที่ 3 คือ T+3
และต้องมีการชำระก่อนถึงจะรับเงินได้ ในช่วงก่อนเกิดวิกฤต
โบรกเกอร์มีการแข่งขันสูง มีบางรายอนุญาตให้ลูกค้า
ชำระส่วนต่างของมูลค่าซื้อขายแต่ละวัน (เน็ต)
ซึ่งขณะนั้นผิดกฎหมายอยู่ เพื่อความเป็นธรรม จึงมีการ
ตกลงให้ทำ Net Settlement ได้ จนถึงทุกวันนี้
Remisier (รีไมซิเออร์) หรือนายหน้าแบ่งรายได้
หลังวิกฤตการเงินปี 2540 เหล่าโบรกเกอร์ไทยต้องการลดต้นทุน
และผลักภาระความเสี่ยงออกจากตัว จึงยืมเอาหลักการ
ที่ใช้กันอยู่ในมาเลเซียและสิงคโปร์คือหลักการมาร์เก็ตติง (ตัวแทน)
แบบแบ่งกำไร เปลี่ยนสถานะมาร์เก็ตติงจากลูกจ้างเป็นผู้ประกอบกิจการร่วม
ซึ่งมีชื่อเรียกเพราะๆ ว่า รีไมซิเออร์
ณ 6 เดือนแรกของปี 2552 รวม 11 โบรกเกอร์มีส่วนแบ่งตลาดที่ 42.53%
มีค่าคอมมิชชันเฉลี่ยอยู่ที่ 0.20% โดย บล.ยูโอบี เคย์เฮียน (ประเทศไทย)
หรือ UOBKH มีค่าคอมมิชชันเฉลี่ยสูงสุดที่ 0.24% และ บล.บีฟิท (BSEC)
มีค่านายหน้าต่ำสุดที่ 0.12%
ขณะเดียวกัน รวม 11 โบรกเกอร์มีโครงสร้างรายได้ถึง 60.1%
มาจากค่านายหน้า และที่เหลืออีก 39.9% มาจากค่าธรรมเนียม
ซื้อขายหุ้น ดอกเบี้ย หรืออื่นๆ
ในปี 2553-2554 จะเปิดเสรีแบบขั้นบันได และในปี 2555
จะเปิดเสรีเต็มที่ มาร์เก็ตติงแบบแบ่งกำไร จะมีเวลาปรับตัว 2 ปี
ส่วนใบอนุญาตกิจการหลักทรัพย์ก็จะถูกลงด้วย จากเดิม
ที่ขายกัน 50-100 ล้านบาทต่อใบ จะเหลือเพียงใบละ 20 ล้านบาท
แต่ ยังมีอุปสรรคของการเข้าสู่กิจการ (Entry Barrier)
เพราะมีการกำหนดทุนขั้นต่ำไว้ที่ 500 ล้านบาท
เอาความเสี่ยงคืนไป เอาเงินเดือนของเราคืนมา ในปี 2555
เมื่อมีการเปิดเสรีค่าคอมมิชชันแล้ว จะเกิด
(1) เชื่อว่ารูปแบบมาร์เก็ตติงแบบแบ่งกำไรน่าจะยังมีอยู่
แต่จะเป็นระดับโบรกเกอร์ต่อลูกค้าโดยตรง ส่วนวิธีการนั้น
แล้วแต่พิจารณา
(2) มาร์เก็ตติง โดยทั่วไปจะเปลี่ยนสถานะไปเป็นลูกจ้างบริษัท
ทำให้ความเสี่ยงของต้นทุนกลับไปอยู่กับโบรกเกอร์
(3) อาจยังมีมาร์เก็ตติงแบบมีเงินเดือนตายตัว แบ่งกำไรแบบขั้นบันได
ไม่ว่าจะเกิดในรูปแบบใดสำหรับมาร์เก็ตติงในอนาคต
ความเสี่ยงด้านการแบกรับต้นทุนนั้น จะกลับคืนสู่โบรกเกอร์
รายได้จะลดลงในตอนต้น และจะดีดขึ้นในตอนหลัง
หลังลดค่าคอมมิชชันเหลือ 0.25% ในปี 2545
มูลค่าซื้อขายอยู่ที่ 8,390 ล้านบาท/วัน และเพิ่มเป็น
1.89 หมื่นล้านบาท ในปี 2546 เช่นนี้ เราอาจคาดหวังได้ว่า
ในปี 2556 หลังการเปิดเสรีเต็มที่แล้ว มูลค่าซื้อขายต่อวัน
จะเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาลทีเดียว
คาดหวังแบบหัวแม่โป้ง (Rule of Thumb) ตอนค่าคอมมิชชัน
อยู่ที่ 0.50% เปิดเสรีเหลือ 0.14% หรือลดลงราว 70%
หากนำ 0.25% ลบออกสัก 70% จะเหลือค่าคอมมิชชันที่ 0.075%
เราเชื่อว่าหลังเปิดเสรีในปี 2555 ค่าคอมมิชชันจะลดลงสู่ 0.075%
แต่จะไม่เกินกว่า 0.14% เฉลี่ยค่าคอมมิชชันจะอยู่ที่ 0.10%
หากอิงตัวเลขนี้ อาจอนุมานได้ว่ามูลค่าซื้อขายในปี 2556 เป็นต้นไป
อาจเพิ่มกว่าตอนนี้ที่ 1.6 หมื่นล้านบาท/วันกว่าเท่าตัว หรืออาจเห็น
3.2 หมื่นล้านบาทนั้นเป็นเรื่องปกติได้ และหากเป็นช่วงเวลาดี
อาจจะสูงถึง 4-5 หมื่นล้านบาท
โครงสร้างรายได้ ค่านายหน้าของโบรกเกอร์ จะลดลง
ในปี 2555 เป็นต้นไป รายได้จะเพิ่มขึ้นใน 2 ส่วน คือ
จะเห็นโบรกเกอร์ซื้อขายหุ้นมากขึ้น (พอร์ตเทรด)
และจะเห็นโบรกเกอร์ปล่อยสินเชื่อเพื่อซื้อมากขึ้น (มาร์จินโลน)
ด้านบุคลากรจะเปลี่ยนแปลง ดังนี้
(1) มาร์เก็ตติงจะกลับมาเป็นลูกจ้างกินเงินเดือนมากขึ้น
แม้อาจยังมีแบบแบ่งกำไรหลงเหลือบ้าง
(2) มาร์เก็ตติงและฝ่ายวิเคราะห์จะรักกันมากขึ้น
เพราะทั้งคู่ต่างก็เป็นต้นทุนหมดแล้ว
(3) ฝ่ายควบคุมความเสี่ยงจะทำงานหนักขึ้น เพราะโบรกเกอร์
จะเสี่ยงมากขึ้นโดยเพราะปล่อยมาร์จินเพิ่ม
(4) อาจเกิดฝ่ายวิเคราะห์สินเชื่อเพื่อให้มาร์จิน
(5) ผู้บริหารเป็นมืออาชีพมากขึ้น
(6) บุคลากรที่ปรับตัวไม่ได้จะ ถูกตลาดขับออกไป
และจะเกิดเลือดใหม่ขึ้น
เมื่อเปิดเสรีแล้ว จะได้ยินคำว่า มาตรฐานของมืออาชีพ
และจรรยาบรรณมากขึ้น
หลังปี 2555 จะเห็นผลกำไรของโบรกเกอร์ กลับมาเติบโต
ได้อย่างก้าวกระโดด ส่วนความเสี่ยงในการทำกำไร
ของเหล่าโบรกเกอร์นั้น ไม่ได้อยู่ที่ว่าค่านายหน้าเปิดเสรี
แต่อยู่ว่าเมื่อมูลค่าซื้อขายมากกว่า 4 หมื่นล้านบาท/วัน
จะส่งผลให้มีผู้เล่นหน้าใหม่ (โบรกเกอร์ใหม่) เข้าสู่ตลาดมากมาย
นั่นแหละถือว่าเป็นความเสี่ยงในอุตสาหกรรมซื้อขายหุ้น
ว่าด้วยประสิทธิภาพการรักษาไว้ซื้อผลกำไร
เราขอจบนิทานเรื่องนี้ด้วยคำถามว่า “การทยอยเปิดเสรีในปี 2553-2554 นั้น
คนในวงการนี้ต้องการก่อให้เกิดต้นทุนในตัวเอง หรือจะสร้างมูลค่าให้ตัวเองหรือ
จะทำอย่างไร? อันนี้เป็นคำถามที่ต้องตอบตัวเอง และจะต้องได้คำตอบก่อนปี 2555 !!!!
ที่มา : โพสต์ ทูเดย์
วันจันทร์ที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2552
Wednesday, November 4, 2009
Geoff Hutchison talks to PTTEP's Jose Martins about the plugging of the West Atlas oil rig.
about the plugging of the West Atlas oil rig.
http://www.abc.net.au/news/audio/2009/11/04/2732788.htm
ANALYSIS Fire blackens PTTEP
Fire blackens PTTEP
By Siriporn Chanjindamanee,
Thanong Khanthong
The Nation
Published on November 4, 2009
Analysts bearish on firm and parent; project may be written off
PTT Exploration and Production has managed
to squelch the main fire at its Montara offshore
well in the Timor Sea and plugged the oil and gas leak,
but it may end up having to write off the entire
Bt20-billion project.
Avin Sony, an analyst at Asia Plus Securities,
is particularly bearish on PTTEP.
He wrote in a report on Monday called "Platform
Fire Burns Growth" that insurance might not
compensate for all of the damage from the fire
at the oil rig's platform.
"PTTEP has insurance coverage that allows for
US$75 million [Bt2.51 billion] for damage and
clean-up per occurrence, $50 million third-party
casualty and up to $143 million well-head plat- form
insurance if the plat-form is totally destroyed," he said.
"We believe the total cost for the incident, which is yet to
be ascertained, may exceed the insurance cover.
"Nonetheless, in the worst-case scenario, if PTTEP
is unable to control the oil spill for the next two months,
we believe it may have to write off the whole project.
Total write-off cost could mount up to $600 million to
$700 million [amounting to B6 per share]. This, in our view,
will remain a key overhang on the stock."
PTTEP's shares fell 5.11 per cent yesterday to close
at Bt130 on investors' concern over the company's
misfortune with its Australian subsidiary. Last month,
PTTEP hit a high of Bt164 with market capitalisation
reaching more than Bt400 billion.
PTT, the parent of PTTEP, also took a beating
yesterday. Its stock price fell 2.15 per cent to
Bt228, against a high of Bt277 last month.
Both stocks account for signi-ficant weighting of
the Stock Exchange of Thailand Index.
Brokers said foreign investors have been rushing
for the exit, dumping PTTEP by more than Bt10
billion so far. Yesterday, foreign selling continued
at Bt2.88 billion, reflecting fears PTTEP might
bleed money badly or be hit with environmental
lawsuits in its exploration in the Timor Sea.
"The problem is that PTTEP might not lose just
$600 million from its investment in the Australian
unit from the fire, which has blackened its credibility,
but it could lose more money if it had to take on
environmental lawsuits. Chevron faced lawsuits from
its oil spill amounting to $20 billion," an observer said.
A Bualuang Securities analyst said in the worst case,
PTTEP would shed Bt23 from its stock price as a result
of the loss from its Australian drilling unit. That would
cut its crude-oil sales 10 per cent to 253,000 barrels
per day next year, from an initial projection of 282,
000bpd. Its profit will decline 29 per cent this year
and 23 per cent next year.
"But we don't think PTTEP will abandon the Australian
operation, since it has about 32 million barrels in oil
reserves," the analyst said.
In a research note, Ayudhya Securities said if oil
production were delayed by 18 months to the third
quarter of 2011, PTTEP's net profit would decline
Bt37.28 billion, or 14 per cent, next year.
The securities house suspects the fire will also pressure
the company's fourth-quarter net profit this year,
because the company must book the cost of battling
the blaze and massive oil spill.
The brokerage said it was highly possible production
could be delayed, because PTTEP had to consider
whether damage to the well-head was too great for
production to resume.
If so, PTTEP may have to build a new well-head
platform to replace the damaged one, which would
take at least 18 months.
Tuesday, November 3, 2009
PTTEP : สถานการณ์เพลิงไหม้และน้ำมันรั่วอยู่ภายใต้การควบคุมแล้ว
ที่ ปตท.สผ. 20.910/271/ 2552
3 พฤศจิกายน 2552
เรื่อง สถานการณ์เพลิงไหม้ และน้ำมันรั่วไหลจากหลุมพัฒนา
ในแหล่งมอนทารา โครงการ พีทีทีอีพี ออสตราเลเชีย
อยู่ภายใต้การควบคุมแล้ว
เรียน กรรมการและผู้จัดการ ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย
อ้างถึง หนังสือที่ ปตท.สผ. 20.910/ 268 /2552 ลงวันที่ 3 พฤศจิกายน 2552
ตามหนังสือที่อ้างถึง ซึ่งบริษัท ปตท.สำรวจและผลิตปิโตรเลียม จำกัด (มหาชน)
หรือปตท.สผ. ได้รายงานความคืบหน้าสถานการณ์เพลิงไหม้ในแหล่งมอนทารา
โครงการ พีทีทีอีพีออสตราเลเชีย ในทะเลติมอร์ เมื่อวันที่ 1 พฤศจิกายน 2552 นั้น
ปตท.สผ. ขอรายงานว่า ขณะนี้ บริษัทฯ สามารถควบคุมเพลิง และไฟได้สงบลงแล้ว
รวมทั้งสามารถยุติการรั่วไหลของน้ำมันและก๊าซธรรมชาติ โดยอยู่ภายใต้การสังเกตการณ์
อย่างใกล้ชิดทั้งนี้ ไม่มีผู้ได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิตจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น โดยบริษัทฯ
จะเข้าไปดำเนินการสำรวจ และประเมินความเสียหายต่อไป
จึงเรียนมาเพื่อโปรดทราบ
ขอแสดงความนับถือ
อนนต์ สิริแสงทักษิณ
(นายอนนต์ สิริแสงทักษิณ)
กรรมการผู้จัดการใหญ่ และประธานเจ้าหน้าที่บริหาร
ฝ่ายการเงิน โทร. 0-2537-4512, 0-2537-4611
ที่มา ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย
วันที่ 03/11/09 เวลา 17:35:58
PTT Exploration & Production Pcl is making a fourth attempt to plug a leaking oil well in the Timor Sea
Nov. 3 (Bloomberg) -- PTT Exploration & Production Pcl
is making a fourth attempt to plug a leaking oil well in the
Timor Sea and extinguish a blaze engulfing a drilling rig.
“The operation is still ongoing,” Roley Myers, a Perth- based
spokesman for PTTEP, said by phone. Myers said the
Bangkok-based company will likely give an update later today
on the operation to use specially prepared heavy mud to plug
the Montara well, which has been leaking oil for more than 10 weeks.
Thailand’s only publicly traded oil-explorer has estimated that
up to 400 barrels of oil a day has been seeping into waters off
the Australian coast. WWF-Australia has called the spill an
environmental disaster and has reported seeing dolphins, birds
and sea turtles swimming in the oil slick. PTTEP fell to the lowest
in three months in Bangkok trading.
The Thai company “is still using every effort to control and
minimize the impact of the fire incident,” Chief Executive
Officer Anon Sirisaengtaksin said in a statement to the
Thai stock exchange today. PTTEP has insurance cover
of about $270 million, he said.
PTTEP dropped as much as 4 percent to 131.5 baht, adding
to yesterday’s 5.5 percent slide. The stock traded at 133.5 baht
as of 12:30 p.m. lunch break.
Out of Control’
A fire erupted on Nov. 1 as the Bangkok-based company
pumped mud into the well to try to stem the flow. The blaze
at the West Atlas drilling rig was “out of control,” Jose Martins,
a director of the company’s Australian unit, said yesterday in
Perth. Losing the rig, which may collapse into the ocean, would
delay the start of extracting an estimated 35,600 barrels of oil
a day from the Montara field.
Australia’s Resources and Energy Minister Martin Ferguson told
reporters an investigation into the spill will take place after the
well is plugged and the fire is extinguished. PTTEP has engaged
“world-leading” companies to help in the effort, he said yesterday.
A daily flow of 300-400 barrels of oil since the leak started Aug. 21
would make the spill the third-biggest in the nation’s history, based
on figures from the Australian Maritime Safety Authority’s Web site.
The company has failed on prior three attempts to stem the flow.
Paying Costs
PTTEP has said it will pay the maritime safety authority’s costs
for cleaning up and controlling the spill. The company has set aside
A$177 million ($160 million) as provisions against costs for the leak.
The world’s largest population of humpback whales, about 22,000,
is found along the northwestern coast, according to a survey by whale
researchers Richard Costin and Annabelle Sandes.
Tourism Australia describes the region as “one of the world’s
last true wilderness areas.” Ashmore Reef, which supports sea
snakes, dugongs and marine turtle nesting sites, was feared in
reach of leaking oil in the spill’s early days.
Seadrill Ltd., the Norwegian oil-rig company that owns the
West Atlas, said yesterday that the drilling unit wouldn’t likely
be used again because it is severely damaged.
While the incident has created bad publicity for PTTEP,
the negative impact on the stock may be short-term because
the Montara field is relatively small compared with the
company’s overall production assets, Andrew Gillan, who helps
oversee about $41 billion in Asia for Aberdeen Asset Management Group
and holds the stock, said in Bangkok today.
Australia has rejected claims that oil from the spill has reached
Indonesia’s coastal waters, the Australian Associated Press said
in a story posted on the Sydney Morning Herald’s Web site today.
The Australian Embassy in Jakarta said only small patches of
non-hazardous “weathered oil” posing no significant threat to
the marine environment had been detected in Indonesia’s
exclusive economic zone, AAP said.
Indonesian conservationists say villagers and fishermen in the
country’s East Nusa Tengarra province have complained that
oil from the spill is affecting their health and killing fish, AAP reported.
ที่มา : www.bloomberg.com/
Friday, October 30, 2009
Thursday, October 29, 2009
ปัจจัยลบต่างๆ ที่เข้ามากระทบตลาด ในช่วงนี้
1. ตลาดต่างประเทศ
1.1 SET ยังคงเคลื่อนไหวภาตใต้เทรนด์ตลาดโลก
ซึ่งหลีกเลี่ยง ไม่ได้ ที่จะกลับ เป็นแนวโน้มลง
หากตลาดโลกเป็นเทรนด์ลง ภาพรวม ตลาดDJ
ยุโรป เอเซีย หลุดแนวรับ10/25วัน ลงมาเรียบร้อย
cfm สัญญานขาย และการเข้าสู่แนวโน้มลงในระยะสั้นๆ
1.2 ประเด็นความกังวลหลักๆ อยู่ที่กังวลการยกเลิก
มาตรการกระตุ้นศก. ซึ่งล่าสุดอินเดียได้ประกาศยกเลิกไปแล้ว
- ญี่ปุ่นหจะมีแถลงการณ์ความชัดเจนอีกครั้งในวันพรุ่งนี้
นอกจากนั้น ยังมีกระแสความกังวล เรื่องแนวโน้มดอกเบี้ย
อาจมีการปรับตัวขึ้น
1.3 ค่าเงินดอลล่าร์แข็งค่า ซึ่งส่งผลลบต่อบรรดาสินค้าโภคภัณฑ์
รวมถึง อาจเกิดการเคลื่อนย้าย เม็ดเงินออกจากตลาดทุน
1.4 ตลาดรับรู้ข่าวดี เรื่องจีดีพีของแต่ละประเทศ ที่ปรับขึ้นไปแล้ว
รวมถึงราคาหุ้น รับข่าวผลประกอบการ ที่ฟื้นตัวไปแล้ว จึงเกิด
อาการsell on fact
1.5 ประเด็น ยอดขายบ้านสหรัฐที่ร่วงเกินคาด และปัญหา
การติดจำนองบ้านเริ่มลุกลาม เริ่มเป็นปัจจัยลบใหม่ ที่เข้ามา
ในตลาดหุ้นสหรัฐ
2. ในประเทศ
2.1ประเด็นการเมือง หลังจากข่าวลือคลี่คลาย ความกังวล
ประเด็นการเมืองยังไม่หมดไป เริ่มมีกระแสการยุบสภา
เข้ามาบ้างประปราย จากการขัดแย้งในพรรคปชป.
และพรรคร่วมรัฐบาล
2.2ปัญหามาบตะพุด ยังเป็นแรงกดดัน ให้เกิดแรงขาย
ในหุ้นพลังงาน นอกเหนือจากราคาน้ำมัน ที่อ่อนตัวลง
ตามราคาสินค้าโภคภัณฑ์
2.3 ราคาหุ้นหลัก ได้ขึ้นมารับประมาณการกำไร ที่ฟื้นตัวแล้ว
สังเกตุหุ้น ที่ประกาศกำไรออกมาดี ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มแบงค์
หรือปูนใหญ่ ราคาหุ้นไม่ได้ขึ้นต่อ หลังข่าวดีออก อาจมีบางตัว
ที่ไปได้ แต่ต้องเป็นลักษณะ เซอร์ไพร์สตลาดเช่น DCC
2.4 ฝร่งเล่นทางขาย ส่วนหนึ่งอาจมาจากประเด็นโดนDSI
สอบเรื่องข่าวลือ - กองทุน เริ่มกลับมาเล่นฝั่งขาย - รายใหญ่
คาดว่า จะเล่นฝั่งขาย เหมือนกัน หลังบางราย ก้อโดน
DSI สอบด้วย
BOT revised GDP up to a contraction of 2.5-3.5% in 2009, and an expansion of 3.3- 5.3% in 2010
on the back of improved global economy, and
big government spending.
GDP 2009 is revised up to a contraction of 2.5-3.5%
from a contraction of 3.0-4.5%
GDP 2010 is revised up to a growth of 3.3-5.3%
from a growth of 3.0-5.0%
Bank of Thailand also expects a 3Q09 GDP will
register a contraction of 3.0-3.5% year-year,
but will grow 2.1-2.6% quarter-quarter.
Strategy: Although our positive view on the
market over the next 3-6 months from now
is reiterated, risk of short-term correction
to 660-680 point is maintained. Our stock
weighting recommendation remains at 60%
of the portfolio.
As the market has already downed more than 2%
today, any short-term bounce is likely before
the market close or will continue tomorrow. However,
only trading is recommended at this juncture.
Best regards,
Adisak Phupiphathirungul, CFA
Equity Strategist, Research Department
Ayudhya Securities Plc.
Tel +66 2659 7000 Ext 5005
Monday, October 26, 2009
Thursday, October 22, 2009
วันที่จะประกาศ ผลประกอบการ 3Q09 ของบริษัทต่างๆ ที่น่าสนใจ
28-Oct SCC, DTAC
29-Oct SSI
6-Nov ADVANC
9-Nov QH
10-Nov TOP, PTTCH, PTTAR, EGCO, SIRI, SPALI, CPF
12-Nov PTT, AP, DELTA
Mr.Soros and his Reflexivity
จอร์จ โซรอส มีแนวคิดว่า ตลาดหุ้นทำงานอย่างไร
ที่ค่อนข้างแตกต่างจากคนอื่น เขาเรียกโมเดลของเขา
ว่า Reflexivity…
โซรอสมองว่า ในตลาดหุ้น จะมีความลำเอียงหลัก
ของตลาดอยู่เสมอ นักลงทุนแต่ละคน ต่างมีความลำเอียง
เป็นของตัวเอง ซึ่งแรงซื้อแรงขาย จะทำให้ความลำเอียง
เหล่านั้นหักล้างกันไปส่วนหนึ่ง แต่ไม่ว่าจะหักล้างกันยังไง
ก็จะยังเหลือความลำเอียงส่วนหนึ่ง ที่หักล้างไม่หมด
และกลายเป็นความลำเอียงหลัก ที่ครอบงำทั้งตลาด
ในขณะนั้นๆ อยู่ ความลำเอียงหลัก ทำให้ตลาด
ไม่เคยอยู่ที่จุดสมดุล มีแต่มากไปกับน้อยไป ราคาหุ้น
จะเคลื่อนตัว ไปตามแนวโน้มที่แท้จริง ของมัน
ซึ่งขึ้นอยู่กับปัจจัยพื้นฐาน บวกด้วยความลำเอียงหลัก
ที่ทำให้ราคาหุ้น ขึ้นหรือลง มาก หรือน้อยกว่า
ที่ควรจะเป็นตามปัจจัยพื้นฐาน
แต่แค่นั้นยังไม่พอ การเปลี่ยนแปลงของราคาหุ้น
ที่เกิดขึ้น จะย้อนกลับมา มีอิทธิพล กับแนวโน้ม
ที่แท้จริงและความลำเอียงหลักอีกที ทำให้ความสัมพันธ์
ระหว่างแนวโน้มที่แท้จริงกับ ความลำเอียงหลัก
ที่มีต่อราคาหุ้น ไม่ใช่ความสัมพันธ์แบบทางเดียว
แต่เป็นความสัมพันธ์แบบสองทิศทาง พูดง่ายๆ ก็คือ
ยิ่งราคาหุ้นขึ้น ความลำเอียงของตลาดว่าหุ้นขึ้น
จะยิ่งมากขึ้น และทำให้ราคาหุ้นยิ่งขึ้นต่อไปอีก
การที่มุมมองของนักลงทุน ส่งผลต่อราคาหุ้นแล้ว
ทำให้ราคาหุ้น กลับมาส่งผล ต่อมุมมองของนักลงทุนอีกที
นี้เองที่โซรอสเรียกว่า Reflexivity ในตลาดหุ้น
ปฏิสัมพันธ์แบบสองทางนี้ ทำให้การทำนายราคาหุ้น
เป็นเรื่องที่ทำได้ยากมาก
ถ้าเรามีสมมติฐาน เกี่ยวกับกลไกในตลาดหุ้นว่าเป็นแบบนี้
เมื่อใดที่มุมมองของนักลงทุน กับการเปลี่ยนแปลงของราคาหุ้น
มีลักษณะส่งเสริมกันเอง เมื่อนั้นราคาหุ้น จะวิ่งออก
จากปัจจัยพื้นฐานออกไปเรื่อยๆ ทำให้เกิดฟองสบู่
และจะเป็นเช่นนั้นอยู่ จนกว่าพวกมันจะขัดขากันเอง ซึ่งจะทำ
ให้เกิด market correction ขึ้น ตลาดหุ้นจึงมีแนวโน้มที่จะมี
boom และ burst อยู่ร่ำไป แทนที่จะพยายามวิ่งเข้าสู่
จุดสมดุลเองตลอดเวลา เหมือนอย่างที่ทฤษฏีทางการเงินบอกไว้
และกลยุทธ์ของโซรอส ก็คือการพยายามทำกำไรจาก
boom และ burst เหล่านี้
โซรอสบอกว่าพวก neoclassical คิดถูกที่เชื่อว่า
ตลาดเสรีดีที่สุด แต่ผิดตรงที่เชื่อว่า ตลาดเสรีมีเสถียรภาพ
ส่วนพวก keynesians นั้นผิดตรงที่เชื่อว่า การแทรกแซง
โดยรัฐฯ จะช่วยสร้างเสถียรภาพได้ โซรอสเชื่อว่า
นั่นจะยิ่งทำให้สถานการณ์เลวร้ายลง ตลาด unstable อยู่แล้ว
โดยธรรมชาติและไม่มีอะไรที่จะเปลี่ยนมันได้
แนวคิดที่สำคัญมากของ Reflexivity คือ ราคาหุ้น
ส่งอิทธิพลต่อปัจจัยพื้นฐานได้ด้วย ไม่ใช่ปัจจัยพื้นฐาน
ส่งผลต่อราคาหุ้นอย่างเดียว เช่น บริษัทที่ใช้ M&A
เป็นกลยุทธ์ในการเติบโต ถ้าราคาหุ้นของบริษัทสูงลิ่ว
บริษัทย่อมสามารถระดมทุนได้ในราคาต่ำ ทำให้มีเงินต้นทุนต่ำ
มาซื้อกิจการ ซึ่งจะยิ่งทำให้กำไรเติบโตได้ง่ายขึ้น
หรือในช่วงเวลาที่ตลาดอสังหาตกต่ำ ถ้าอยู่ดีๆ
ตลาดหุ้นขึ้นแรง เนื่องจากตลาดเก็งล่วงหน้าว่า
อสังหากำลังจะฟื้น ทั้งที่ยังไม่มีสัญญาณใดๆ เลย
ที่ทำให้เชื่อได้ว่าอสังหากำลังจะฟื้น แต่ถ้าตลาดหุ้นยังขึ้น
ต่อไปเรื่อยๆ ความมั่งคั่งของคนในตลาดย่อมเพิ่มขึ้น
ที่สุดแล้ว ก็จะทำให้มีคนมีสภาพคล่อง มาช้อนซื้ออสังหาราคาถูก
ทำให้ตลาดอสังหาฟื้นได้จริง เป็นต้น
โซรอสเป็นนักเก็งกำไร ประเภท Global Macro
เขาเชื่อว่า การเข้าใจปัจจัยพื้นฐานนั้น เป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้
แต่ว่ายังไม่เพียงพอ การมองตลาดแบบ Reflexivity
คือสิ่งที่มาช่วยเติมเต็ม การวิเคราะห์ปัจจัยพื้นฐาน
ในส่วนที่ยังบกพร่องอยู่ เพราะนักลงทุนไม่มีวันเข้าใจ
ปัจจัยพื้นฐานได้ครบถ้วน จึงจำเป็นต้องอาศัยการสังเกต
จากตลาดในส่วนที่เรายังไม่รู้ด้วย แต่เดิมโซรอสอาศัย
ปัจจัยพื้นฐานและ Reflexivity ในการทำกำไรจากหุ้นเป็นรายตัว
แต่ต่อมาเขาก็เริ่มหันมาหากำไรจากการมองทั้งตลาดแทน
เพราะเขามองว่า ตัวเขาเอง มีความสามารถจำกัด
ในการทำความเข้าใจ อุตสาหกรรม หลายอุตสาหกรรมให้ได้
แบบลึกซึ้งอยู่ ในขณะที่เขา สามารถทำความเข้าใจ
กับระบบเศรษฐกิจและการเงินได้ดีมากกว่า และนั่นก็ได้ทำให้
เขาค้นพบแนวทางที่เขามีพรสวรรค์อย่างยิ่งในที่สุด
Mr.Soros and his Reflexivity
นรินทร์ โอฬารกิจอนันต์
ทำไมคนที่รวยจากตลาดหุ้นถึงได้มีจำนวนน้อย
ทำไมคนที่รวยจากตลาดหุ้นถึงได้มีจำนวนน้อย - นรินทร์ โอฬารกิจอนันต์
ด่านที่ 1 : เริ่มต้นลงทุนตอนหุ้นแพงคนส่วนใหญ่มักเริ่มต้นลงทุนในช่วงที่ตลาดหุ้นแพง
เพราะช่วงที่ตลาดหุ้นแพง บรรยากาศมักน่าลงทุน
โดนชวนก็มักสำเร็จ ถ้านับจำนวนคนคนที่เริ่มลงทุน
ในช่วงปี 2542-2545 เทียบกับคนที่เริ่มลงทุนในช่วง
ปี 2546-2550 คนกลุ่มแรกน่าจะมีอยู่น้อยกว่าเป็นอย่างมาก
แค่ด่านแรกนี้ก็ลดโอกาส ที่จะประสบความสำเร็จจากหุ้น
ได้เยอะแล้ว คนที่เริ่มลงทุนหลังปี 46 นั้นล้วนแต่มีตลาดหมี
รอพวกเขาอยู่ในอีกสี่ปีข้างหน้า
ด่านที่ 2 : หลอกให้เล่นเสียวบ่อยๆ จนติดใจ
ช่วงปี 2546-2550 เป็นช่วงที่ตลาดเคลื่อนไหว
ขึ้นๆ ลงๆ ระหว่าง 600-900 จุด นับสิบๆรอบ
พูดง่ายๆ ก็คือ เป็นยุคแห่งการเล่นรอบ ขึ้นขาย-ลงซื้อ
เอากำไรไปเรื่อยๆ แต่เชื่อไหมว่า แค่รอบธรรมดาแบบนี้
ก็มีนักลงทุนจำนวนมากที่หมดตัว ส่วนใหญ่แล้ว
มักจะได้แก่ คนที่ชอบเล่นเสี่ยงๆ เช่น ชอบเล่นตัวเดียวทั้งพอร์ต
ชอบหุ้นปั่น หรือเป็นพวกที่ชอบซื้อเฉลี่ยขาลงแบบไร้ลิมิต
วิธีการเหล่านี้มักให้ผลตอบแทนสูงแต่สุดท้ายแล้วจะเจ๊งในที่สุด
เพราะในสิบครั้งที่ทำจะต้อง “เจอดี” เข้าสักหนึ่งครั้ง
ถ้าดันไปเล่นตัวที่ลงแล้วไม่ฟื้นอีก ด่านนี้ก็ช่วยกำจัดนักลงทุน
ออกไปได้อีกจำนวนหนึ่งตลอดสี่ปีที่ผ่านมา
ด่านที่ 3 : เจอขาลงของจริง
ถ้าคุณรอดมาได้สองด่านแล้ว คุณก็จะมาเจอด่านสุดโหด
ด่านที่สามในปี 2551 เมื่อการเล่นรอบธรรมดากลายเป็นขาลง
ของแท้เฉยเลย ด่านนี้ก็ช่วยให้นักลงทุนที่แม้จะอนุรักษ์นิยม
ในช่วงสี่ปีที่ผ่านมา ก็หมดตัวไปอีกจำนวนหนึ่ง เพราะแม้จะ
กระจายความเสี่ยง แต่เวลาที่ตลาดเป็นขาลงแท้ หุ้นทุกตัว
จะลงหมด ดังนั้นแม้จะกระจายความเสี่ยง แต่ถ้าชอบถือหุ้น
เต็มพอร์ตตลอดเวลา ก็จะไม่รอดในด่านนี้
ด่านที่ 4 : แกล้งให้ทนกับความเบื่อ
ถ้าให้เดาต่อไป ผมคิดว่าด่านที่สี่น่าจะเป็นด่านแห่ง “ความเบื่อ”
กล่าวคือ เมื่อจบขาลงปี 2551 หุ้นจะตกเป็นตัว L ตลาดหุ้น
จะซึมยาวไปหลายปี คล้ายๆกับช่วงปี 2542-2545
ซึ่งนักลงทุน ที่ยังลงทุนอยู่ จะต้องทนกับความน่าเบื่อของราคาหุ้น
ที่ไม่ไปไหนเลย ปีแล้ว ปีเล่า จนนักลงทุนค่อยๆ ถอนใจ
ออกจากตลาดไปทีละคน ดังนั้นแม้จะรอดมาได้ถึงสามด่านแล้ว
แต่ก็มาเลิกเล่นหุ้นเอาด่านที่ 4 ในที่สุดเพราะทนเบื่อไม่ไหว
ทำให้พลาดตลาดกระทิงที่กำลังจะมาถึง
ด่านที่ 5 : แกล้งให้ขายเร็วเกินไป
ใครที่ยังทนเบื่อในด่านที่ 4 ไหวก็ยังต้องมาเจอ
บททดสอบที่ 5 อีกคือ เมื่อตลาดกระทิงมาถึงแล้ว
จะรีบขายเร็วเกินไปหรือไม่ คนที่อยู่ในตลาด
ที่ซึมมาหลายปี ถ้าอยู่ดีๆ หุ้นขึ้นแรง ย่อมต้อง
รีบขายทำกำไรเป็นธรรมดา เพราะหลายปีที่ผ่านมา
ถ้าไม่รีบขาย หุ้นมักจะตกกลับไปที่เดิม ทำให้พลาดกำไร
เลยทำให้ ติดเป็นนิสัย ว่าต้องรีบขายทิ้ง เมื่อกระทิง
ของแท้มา จึงรีบขาย และทำให้พลาดโอกาสเข้าวินไป
อย่างน่าเสียดาย ทั้งที่อุตส่าห์รอดมาได้ตั้งสี่ด่านแล้ว
มาตกม้าตายรอเก้อเอาในด่านที่ 5 นี่เอง
คนที่จะรวยเพราะหุ้นได้ จะต้องผ่านหลุมดักกินคนทั้งห้าหลุม
สุดโหดนี้ไปให้ได้ทั้งหมด นี่จึงเป็นเหตุผลว่า ทำไมคนที่รวย
เพราะตลาดหุ้นถึงได้มีจำนวนน้อยเหลือเกิน
Monday, October 19, 2009
Goldman Sachs ออกบทวิเคราะห์เกี่ยวกับสถานการณ์การเมืองไทยล่าสุด
but near-term political uncertainties deserve close watch
The 81-year-old Thai King, Bhumibol has been in hospital
since September 19. So far, the royal household stated
that the King’s “general condition is good.”1 Given
the general view of the King’s crucial role in
the stability of Thailand’s political environment,
any changes to the current status quo in
the political scene could have implications
on the implementation of government policies.
Therefore, we believe it is important for
investors to focus on the progress of the
economic policies as well.
What to watch:
1) The developments in the health of the King.
Note, however, that a clear succession plan
has been in place, as the government has
already stated that the next monarch will
be Crown Prince Vajiralongkorn.
2) The opposition is scheduled to hold street
protests this coming weekend. The last street
protest by the opposition on September 19
proceeded without any major violence or
disruption to social stability, given the heavy
presence of the police force.
3) The ASEAN and East Asian summit to be
held in Hua Hin next week. We believe
the government will be keen to avoid a repeat
of last April, when protests forced the
abandonment of the Asian summit in Pattaya.
4) The implementation of the fiscal stimulus measures.
5) Progress on the discussion of constitutional amendments.
Back to economic fundamentals. The current
government launched the first fiscal stimulus
program in early-2009, which amounted to 1.3%
of GDP, mainly consisting of near-term stimulus
targeting social welfare spending. A second fiscal
package amounted to around Bt1.4 trillion was
pass in August, which is to be implemented
throughout 2009 to 2012 (see Exhibit 1).
As we highlighted before, the second fiscal
package was more related to the long-term
strategic position of the Thai economy,
and developments in infrastructure, with majority
of the spending on transportation, energy and
tourism infrastructures. Our view has been that
the fragility of the current coalition government
has turned into a motivating factor for the
politicians to push for more fiscal spending
to garner popularity, especially given the
severity of the economic downturn this time
round. Therefore, it is important for investors
to focus on the implementations of these
economic policies, which would be key to support
Thailand’s growth recovery (see ASEAN-4
monetary policy outlook: Protecting the
“hard-won” policy credibility while tightening,
Asia Economics Analyst 09/17, October 5, 2009).
We believe the improvements in the global
industrial cycle should continue to help
support Asia’s exports, which Thailand
will also stand to benefit. We currently
forecast GDP growth to recover from -3.2%
in 2009 to 4.2% in 2010. While we believe
the fiscal stimulus and the external demand
recovery will likely mitigate the downside risks
to growth, we think the private sector
investment cycle will remain subdued,
until the growth recovery is on a firmer
footing in 2H2010.The capacity utilization rate
is currently at around the 57% level, although it
has recovered from around 50% during its trough
in 4Q2008, it is still substantially below the average rate
of 68% before heading into the global economic
downturn in mid-2008. The significant spare capacity
in the manufacturing sector again points to a weak capex
cycle ahead, especially as the recovery in exports remains
slow. Furthermore, Thailand is one of the most vulnerable
to higher oil prices in the region, and the expectation of
oil price increases in the near term is also likely to weigh
on the capex cycle. The Bank of Thailand (BOT) reduced
policy rates by 250 bp between December 2008 and
April 2009 in response to the economic downturn.
We currently expect the BOT to hike rates by 75 bp
starting in late 3Q2010, with the tightening cycle possibly
extending further into 2011. We believe this is to serve
as a pre-emptive signal of potential pipeline inflationary
pressure in 2011, feeding through from commodity price
inflation to core inflation. However, should the negative
political overhang continue to linger, this could weigh
on domestic demand further, and hence postpone
any monetary tightening by the central bank.
ขอขอบคุณ : Goldman Sachs
New high ! จริงหรือหลอกบอกกันอย่างไร ?
การวิเคราะห์หุ้น ด้วยวอลุ่มด้วยวิธีการแบบ Wyckoff นั้น
-ถ้าสัดส่วนของวอลุ่มเมื่อหุ้นได้ทดสอบแนวรับ-แนวต้านเดิมนั้น
-ถ้าสัดส่วนของวอลุ่มเมื่อหุ้นได้ทดสอบแนวรับ-แนวต้านเดิมนั้น
แนะนำหนังสือหุ้น : Trading in the zone สุดยอดหนังสือจิตวิทยาการเล่นหุ้น!
Trading in the zone ของ Mark Douglas
หนังสือหุ้นเล่มนี้นั้น ได้รับการวิจารณ์อย่างกว้างขวาง
ว่าเป็น 1 ใน 10 หนังสือหุ้น ที่นักเล่นหุ้นทุกคน ควรมี
ไว้บนหิ้ง (แต่มีแล้วต้องอ่านนะ ไม่ไช่เอาไปวางบนหิ้งเฉยๆ หุหุ)
ซึ่งโดยส่วนตัวแล้ว ก็เห็นควรเป็นอย่างยิ่ง ด้วยว่า
นี่แหละ คือสุดยอดหนังสือหุ้น ทางจิตวิทยา ที่หากใครไม่ได้อ่าน
อาจจะกำลังพลาดของดี ที่จะทำให้คุณจะต้องเสียใจภายหลัง
เมื่อคุณใด้ลองเปิดใจ อ่านหนังสือหุ้นเล่มนี้สักครั้ง
หนังสือหุ้นเล่มนี้ มีความโดดเด่นในแง่มุม
ทางจิตวิทยาของการเล่นหุ้น โดย Mark Douglas
ผู้เขียนพยายามจะบอกกับเราว่า “การเล่นหุ้น
ให้ได้กำไรนั้นง่ายมาก แต่จะให้มีความสม่ำเสมอนั้น
น้อยคนนักที่จะทำได้” และตัวแปรที่สำคัญที่สุด
ในการก้าวข้ามกำแพงกั้นระหว่าง แมงเม่ากับเซียนหุ้นนั้น
ไม่ได้อยู่กับการที่ว่าเรารู้จักตลาดดีแค่ใหน
แต่อยู่ที่การ ที่เรามีทัศคติ ในการเล่นหุ้นอย่างไร
เรามองตลาดอย่างไร และเราแปลผลจากข้อมูล
ที่ตลาดแสดงออกมาอย่างไร
Trading in the zone คำว่า Zone นั้น
อาจจะแปลความหมาย ตามสไตล์แบบไทยๆ ว่า
มันคือ “ช่วงเวลา ที่เราสามารถจะเล่นหุ้นได้
โดยไม่มีความวิตกกังวล สับสน หรือมีความขัดแย้ง
ใดๆภายในตัวเรา” นั่นคือช่วงเวลาที่เป็นสมาธิที่สุด
ถ้าพูดในเชิงปรัชญา ก็คือช่วงเวลาที่จิตเราว่าง
กระจ่างใสนั่นเอง ซึ่งสิ่งต่างๆเหล่านี้ ไม่สามารถ
ที่จะเกิดขึ้นได้ โดยความรู้ในการวิเคราะห์หุ้น
หรือการที่เรา มีวิธีการเล่นหุ้นที่ยอดเยี่ยมแต่อย่างไร
หากแต่ ช่วงเวลาหรือ “ Zone” จะสามารถเกิดขึ้นได้
เมื่อเรามี ทัศนคติ และมุมมองที่ถูกต้องในการเล่นหุ้นเท่านั้น
Mark Douglas กำลังจะบอกกับเราว่า
“ทัศนคติและมุมมอง” ต่างหาก ที่เป็นเส้นแบ่ง
ระหว่าง แมงเม่าและเซียนหุ้น ระหว่างความล่มจม
และความร่ำรวยในตลาดหุ้น ทัศนคติและมุมมอง
ที่ถูกต้อง จะนำพาเราไปสู่ความสำเร็จ ในการเล่นหุ้น
เมื่อเรามีความคิดที่ถูกต้องแล้ว เราจะสามารถ
มองตลาดด้วยความเป็นจริง โดยไม่มีการเจือปน
ด้วยอารมณ์ความโลภ และความกลัวของเรา
ซึ่งสิ่งเหล่านี้จะเป็นเหมือน Software Code
หรือกลไก ที่ทำให้เราเล่นหุ้นได้ดีอย่างสม่ำเสมอ
และทำกำไรได้ในระยะยาวซึ่งเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุด
หลังจากที่ได้อ่านหนังสือหุ้นเล่มนี้จบ คุณจะยังมีคำถาม
ภายในใจของคุณขึ้นอีกมากมาย ซึ่งนั่นต้องอาศัย
เวลาในการปรับเปลี่ยนความคิด และมุมมองของเราใหม่
แต่เมื่อเวลาผ่านไป เชื่อว่าสิ่งดีๆในหนังสือหุ้น
Trading in the zone เล่มนี้ จะทำให้เราเล่นหุ้น
ได้อย่างมี “ปัญญา” และความสุขมากขึ้น
ขอขอบคุณ : http://www.mangmaoclub.com/